Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
§ 2. Jeżeli w konosamencie na zlecenie nie wskazano osoby, na której
zlecenie konosament został wystawiony, uważa się go za wystawiony na
zlecenie załadowcy.
*Art. 135.* § 1. Konosament może być przeniesiony na inną osobę, która
przez przeniesienie nabywa uprawnienia do dysponowania ładunkiem i do
jego odbioru.
§ 2. Konosament przenosi się:
1) przez przelew wierzytelności (konosament imienny),
2) przez indos (konosament na zlecenie),
3) przez wydanie konosamentu (konosament na okaziciela).
*Art. 136.* § 1. Konosament zawiera:
1) oznaczenie przewoźnika,
2) oznaczenie załadowcy,
3) oznaczenie odbiorcy lub stwierdzenie, że konosament został wystawiony
na zlecenie albo na okaziciela,
4) nazwę statku,
5) określenie ładunku z podaniem jego rodzaju oraz - stosownie do
okoliczności - jego miary, objętości, liczby sztuk, ilości lub wagi,
6) określenie zewnętrznego stanu ładunku i jego opakowania,
7) znaki główne niezbędne dla stwierdzenia tożsamości ładunku, podane
przez załadowcę na piśmie przed rozpoczęciem ładowania, jeżeli je
wydrukowano lub w inny sposób utrwalono na poszczególnych sztukach
ładunku lub jego opakowaniu,
8) oznaczenie frachtu i innych należności przewoźnika albo wzmiankę, że
ich zapłata w całości już nastąpiła lub powinna nastąpić stosownie do
postanowień zamieszczonych w innym dokumencie,
9) nazwę miejsca załadowania,
10) nazwę miejsca wyładowania albo określenie, kiedy lub gdzie nastąpi
wskazanie miejsca wyładowania,
11) liczbę wydanych egzemplarzy konosamentu,
12) datę i miejsce wystawienia konosamentu,
13) podpis przewoźnika albo kapitana statku lub innego przedstawiciela
przewoźnika.
§ 2. Jeżeli w konosamencie nie wymieniono przewoźnika, uważa się, że
przewoźnikiem jest armator. Jeżeli w konosamencie wystawionym zgodnie z
§ 1 wymieniono przewoźnika niedokładnie lub fałszywie, armator statku,
na który ładunek załadowano, odpowiada wobec odbiorcy ładunku za wynikłą
stąd szkodę, przy czym służy mu roszczenie zwrotne do przewoźnika.
*Art. 137.* § 1. Przewoźnik może zamieścić w konosamencie odpowiednią
uwagę, jeżeli zewnętrzny stan ładunku lub jego opakowania budzi
zastrzeżenia.
§ 2. Przewoźnik może odmówić wpisania do konosamentu zadeklarowanych mu
przez załadowcę danych dotyczących ilości, miary, wagi i oznakowania
ładunku, jeżeli ma poważną podstawę do podejrzewania, że dane te nie
odpowiadają dokładnie stanowi faktycznemu w chwili załadowania, albo
jeżeli nie ma możliwości sprawdzenia tych danych.
§ 3. Przewoźnik może odmówić wpisania do konosamentu danych dotyczących
znaków ładunku, jeżeli znaki te nie są utrwalone na poszczególnych
sztukach ładunku lub jego opakowaniu w taki sposób, że w normalnych
warunkach powinny pozostać czytelne do końca podróży.
§ 4. Jeżeli ładunek dostarczono do przewozu w opakowaniu, przewoźnik
może zamieścić w konosamencie wzmiankę, że zawartość jest mu nieznana.
*Art. 138.* § 1. Z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w ustawie
przepisy o konosamencie stosuje się odpowiednio do konosamentu
bezpośredniego wydanego przez przewoźnika morskiego podejmującego się
przewozu, który ma być dokonany na części trasy przez innego przewoźnika
(morskiego, rzecznego, lądowego lub powietrznego).
§ 2. Do przewozu na częściach trasy, które nie stanowią drogi morskiej,
stosuje się prawo właściwe dla danego rodzaju przewozu. Jeżeli nie można
ustalić, na jakiej części trasy nastąpiło zdarzenie, stosuje się do
oceny jego skutków przepisy Kodeksu morskiego.
*Art. 139.* § 1. Przewoźnik, który wystawił konosament bezpośredni,
odpowiada za należyte wykonanie obowiązków przewoźnika na całej trasie
objętej tym konosamentem, aż do wydania ładunku uprawnionemu odbiorcy.
Każdy z pozostałych przewoźników odpowiada za wykonanie tych obowiązków
na obsługiwanej przez niego części trasy solidarnie z przewoźnikiem,
który wystawił konosament bezpośredni.
§ 2. Przewoźnik, który wystawił konosament bezpośredni, może w nim
ograniczyć swoją odpowiedzialność do obsługiwanej przez niego części
trasy; nie zwalnia go to od obowiązku dołożenia należytej staranności,
aby dalszy przewóz mógł być prawidłowo wykonany.
§ 3. Przewoźnik, który na podstawie swej solidarnej odpowiedzialności z
konosamentu bezpośredniego zapłacił odszkodowanie, ma prawo żądać od
każdego z pozostałych przewoźników, ponoszących odpowiedzialność z tego
konosamentu, zwrotu proporcjonalnie do przypadającego na niego frachtu.
Wolny jest od obowiązku zwrotu ten z przewoźników, który udowodni, że
należycie wykonał swoje obowiązki przewoźnika.
§ 4. Ostatni przewoźnik powinien wykonać znane mu prawa poprzednich
przewoźników, w szczególności ich prawo zastawu.
* Rozdział 4*
*Wykonanie przewozu*
Spis treści
*Art. 140.* § 1. Statek powinien wykonać przewóz z należytą szybkością,
trasą umownie ustaloną, a w braku umowy trasą normalną.
§ 2. Zejście z trasy w celu ratowania lub usiłowania ratowania życia lub
mienia na morzu albo z innej uzasadnionej przyczyny nie stanowi
naruszenia umowy przewozu; przewoźnik nie odpowiada za wynikłą stąd szkodę.
*Art. 141.* Przewoźnik obowiązany jest sprawować pieczę nad ładunkiem od
jego przyjęcia do wydania oraz dbać o interesy osób zainteresowanych
ładunkiem.
*Art. 142.* § 1. Jeżeli statek nie może przybyć do portu przeznaczenia z
powodu przeszkody nie do pokonania, której ustąpienia nie można
oczekiwać w rozsądnym terminie, przewoźnik skieruje statek do
najbliższego bezpiecznego portu. O przeszkodach przewoźnik powinien
zawiadomić frachtującego.
§ 2. Jeżeli przewóz odbywa się na podstawie umowy czarterowej, kapitan
powinien, o ile to możliwe, zastosować się do poleceń czarterującego.
Jeżeli w stosownym terminie polecenie czarterującego nie nadeszło lub
jego wykonanie jest niemożliwe, kapitan może wyładować ładunek albo