najmniejszy procent wskazywania przez respondentów występowaniazjawiska bania pod uwagę sytuacji rodzinnej...

Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.

Na etapie szkoły średniej
badani wskazywali, że zjawisko subiektywnego zachowania nauczyciela
przy ocenianiu przedmiotów nie występuje tak często jak w poprzednich
etapach szkolnictwa. Najczęściej respondenci wskazali odpowiedzi
negujące nieobiektywnego oceniana przez nauczyciela. Dane pokazują nam
ze na etapie szkoły średniej praktycznie zanika zjawisko brania pod uwagę
sytuacji rodzinnej przy ocenianiu przedmiotów. Wydaje się, że nauczyciele
są bardziej obiektywni na etapie szkoły średniej może to wynikać ze zmiany
szkół. Większość gimnazjów prawdopodobnie mieściło sie na tym samym
osiedlach lub wioskach, co szkoła podstawowa. Po skończeniu gimnazjów
uczniowie wybierają szkoły ponad gimnazjalne, które nie muszą się mieścić
w zamieszkiwanej miejscowości. Ze zgromadzonych danych nasuwa się
przypuszczenie, że sytuacja rodzinna nie ma już takiego wpływu na oceny z
przedmiotów jak w przypadku ocen z zachowania. Przyczyną może być
fakt, że zachowanie nie jest liczone do średniej. Dlatego nauczyciele
częściej są nieobiektywni przy ocenianiu zachowania niż ocen z
przedmiotów szkolnych.
Tabela B3 zestawia odpowiedzi badanych na pytanie „ Na ile oceniasz
wpływ rodziny na twoje zachowanie w szkole. Na etapie szkoły
podstawowej zdecydowana większość respondentów wszystkich trzech
grup odpowiedziało „duży” (91,1), nie pojawiła się odpowiedz która by
jednoznacznie wskazywała że rodzina nie ma wpływu. W zestawionych
danych nie ma dużych rozbieżności w deklaracji trzech grup. Zgodność
respondentów przedstawia nam, że na etapie szkoły podstawowej wpływ
środowiska i najbliższego otocznia jest największy na kształtowanie się
jednostki. Może to też wynikać z rodzinnych autorytetów ( matka, ojciec,
babcia dziadek), które w oczach dziecka są wzorami zachowania i ich
decyzje nie podlegają żadnej dyskusji. Wszystkie nawyki i zachowania poza
domem, które się uzewnętrzniają mogą być odzwierciedleniem kultury i
sytuacji rodzinnej. Osoby na etapie szkoły podstawowej najlepiej
przyswajają wzory i wartości najczęściej przekazywane w domu gdyż dom
jest głównym miejscem pobytu. Dlatego też badani na etapie szkoły
podstawowej najczęściej wybierali taka odpowiedz. Na etapie gimnazjum
da się zauważyć tendencje spadkową deklaracji, że rodzina ma duży wpływ
na zachowanie w szkole. Zaczyna się pojawiać więcej deklaracji, że rodzina
ma „mały” wpływ na zachowanie w szkole, aczkolwiek dalej najczęściej
42
pojawiająca się odpowiedzią jest, że rodzina ma duży wpływ na zachowanie
w szkole razem we wszystkich 3 grupach (65,5). Odpowiedz „mały”
udzieliło (16,7), a „w ogóle” zaznaczyło (2,2) respondentów. Należy
zwrócić uwagę ze w gimnazjum rodzina nie wpływa już takim stopniu jak
w szkole podstawowej. W grupie respondentów poniżej 5 tyś. Mieszkańców
najczęściej pojawia stanowisko, że rodzina ma duży wpływ, Być może jest
to wynik tradycyjnego wychowania, mocnego autorytetu ojca czy matki. W
szkole średniej odpowiedz w „duży” stopniu razem zaznaczyło (44,4)
badanych. Natomiast „mały” deklarowało (31,1) badanych i „w ogóle” (5,6)
respondentów. Da się jednak zauważyć, że respondenci w miarę dorastania
przypisują mniejszą wagę wpływu rodziny na zachowanie w szkole. Może
to wynikać z tego, że wcielają się w buntowników, co wynika z procesu
dorastania człowieka. Starają się budować swoją autonomie (niezależność)
w stosunku do rodziny nawet wtedy, gdy takie działania więcej szkodzą
młodemu człowiekowi niż pomagają. Następuję osłabieniem rodzinnych
autorytetów, które we wcześniejszych etapach edukacji miały kluczowe
znaczenie dla zachowania respondentów.
W tabeli B4 zostały zestawione dane dotyczące opinii studentów
pedagogiki wobec stopnia odpowiedniości ubioru i akcesoriów szkolnych
do statusu materialnego rodziny uczniów. Zestawione dane nasuwają
wniosek, że większa część respondentów na etapie szkoły podstawowej nie
ma większych kompleksów na punkcie adekwatności ubioru i akcesoriów
do statusu materialnego rodziny. Zjawisko to pojawia się dopiero u
respondentów z miejscowości powyżej 50 tys. mieszkańców, aczkolwiek w
nieznacznym jeszcze stopniu. Warto zauważyć ze osoby z małych
miejscowości rzadziej deklarowały, że ubiór i akcesoria odpowiadały
statusowi materialnemu rodziny. Prawdopodobnie rodziny uczniów z
małych miejscowości nie mogły sobie pozwolić na taki luksus jak komórka
dla dziecka czy drogie markowe ubrania. Czy chociaż nowe podręczniki do
szkoły. Na etapie gimnazjum wszystkie trzy grupy najczęściej zaznaczały
odpowiedz „w dużym” (55,5) respondentów. Odpowiedz „w małym”
stopniu razem zaznaczyło (15,6) respondentów i „w ogóle” zaledwie (2,2)
badanych. Badani z miejscowości poniżej 5 tys. Mieszkańców jeszcze
rzadziej zaznaczali odpowiedz ”w dużym” (47,5). Na tym etapie ta sama
grupa zaczęła częściej zaznaczać odpowiedz „w małym” (20) badanych.
Podobnie jest z odpowiedziami respondentów średnich miejscowości.
Odpowiedz „w dużym” zaznaczyło (60) respondentów i podobnie jak u
respondentów z miejscowości poniżej 5 tys. mieszkańców częściej pojawia
się odpowiedz „w małym” (10). W grupie respondentów z miejscowości
powyżej 50 tyś. mieszkańców nie ma znacznych zmian w wybieranych
odpowiedziach w porównaniu z podstawówką. Warto zwrócić uwagę, że
43
część respondentów nie jest dokona przekonana co do adekwatności ubioru
i akcesoriów do statusu materialnego rodziny. Duża część grupy badanych z
miejscowości najmniejszych często się uciekała do odpowiedzi „trudno
powiedzieć” co może wskazywać że jest to dla nich temat drażliwy. Szkoła
średnia pokazuje nam znaczniejsze rozbieżności w porównaniu z innymi