Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
W zająciach ruchowych traktować je trzeba jako moment ożywiający:można je wprowadzać zarówno w zajęciach na sali, jak i na powietrzu.
Skoki w dal, wzwyż, przeskoki przez przeszkody, zeskoki w głąb, wymagają lądowania na miękkie podłoże.
Dlatego, jeśli w 291.
przedszkolu nie ma materaca, o wiele korzystniejsze jest prowadzenie skoków na trawie lub w terenie z lądowaniem na piasek.
W skoku w dal i wzwyż zwracamy uwagę na płynny rozbieg, zaakcentowanie odbicia, wysoki lot i miękkie, elastyczne lądowanie, oczywiście na miękkie podłoże.
Celem zajęć jest doskonalenie różnych form podskoków rytmicznych, utrwalanie umiejętności poprawnego odbicia obunóż i jednonóż w miejscu i w ruchu (tj.w połączeniu z rozbiegiem) , podnoszenie usprawnienia w skoku w dal i wzwyż oraz zeskoków w głąb.
Formy zadań:1.
Podskoki rytmiczne-stosujemy jako łatwe serie, w następujących odmianach:podskoki wykroczne-w miejscu i z posuwaniem się do przodu, podskoki-galop konikótc, podskoki rozkroczna-zwarte, Q, pajacyk-wykonywane dość wolno, by dzieci nie gubiły koordynacji ruchów (patrz zabawa Pochód pajdenm, podskoki jednonóż-w przód, w tył, dookoła swojej osi (4-6 razy na jednej nodze, po czym zmienić nogę) , podskoki zmienne-z unoszeniem na zmianę raz jednego kolana, raz drugiego-wykonywać w miejscu i w przód łącznie ze swobodnymi wymachami ramion, podskoki dostawne- (tj.cwu (g) :w bok (nóżka goni nóżkęl, w przód.
2.
Podskoki i przeskoki z użyciem przyborów:różne formy podskoków z użyciem skakanki-w miejscu i z posuwaniem się w przód (podskoki mogą być wykonywane obunóż z przeskokami z nogi na nogę, jednonóż, w kierunku w'przód i do tyłu) , posuwanie się podskokami wzdłuż rozciągniętej skakanki w przód, w tył, obunóż, jednonóż, skrzyżnie, przeskoki bokiem obunóż, jednonóż przez rozłożoną skakankę, narysowaną linię, szarfy, przeskoki obunóż, jednonóż, w przód, w tył oraz dookoła woreczka, szarfy, krążka, skakanki itp.292.
wskakiwanie i wyskakiwanie-obunóż i jednonóż, w przód i w tył do obręczy, szarfy lub skakanki ułożonej w kółko oraz do kółka narysowanego kredą na podłodze lub patykiem na 21:101.
3.
Przeskoki z rozbiegu i z odbicia jednonóż:przez przeszkodę, wysoką", np.przez rozciągniętą na wysokości 10-30 cm nad ziemią linkę lub poprzeczkę (na sali stosować trzeba mniejszą wysokość przeszkody:na miękkim podłożu gdy nie grozi poślizgnięcie i bolesny upadek, wysokość może być większa) , przez przeszkodę, szeroką", np.przez dwie równoległe linie, arkusze krepiny, pas materiału, rozłożone przybory (szerokość przeszkody, którą dzieci mają przeskakiwać, zależy od podłoża-na sali będzie wynosić 20-30 cm, na trawie 40-60 cm) , przeskoki zarazem przez, wysoką i szeroką"przeszkodę na sali (mogą to być pudełka jako murki) , na trawie ławeczki, piłki lekarskie o masie I kg, dwie obok siebie rozciągnięte linki itp., skok w dal-z lądowaniem na miękkie podłoże, skok wzwyż-z lądowaniem na miękkie podłoże, 4.
Zeskoki w głąb-na sali lub w terenie:z ławeczki na ziemię lub na materac, z wybiciem się jedną nogą od ławki-najpierw dzieci wykonują z miejsca, potem z kilku kroków rozbiegu, jeśli lądowanie odbywa się na miękkie podłoże, zeskok odbywać się może z większej wysokości (do bioder dziecka) .
5.
Skoki z podparciem:żabie.
293.
zaunrotne.
6.
Wyskoki dosiężne-z odbicia obunóż lub jednonóż:wyskok obunóż w miejscu z klaśnięciem nad głową, z małego rozbiegu z dotknięciem zawieszonego w górze przedmiotu, np.szarfy, piłki w siatce itp. (15-25 cm powyżej wyciągniętej ręki dziecka) .
Przykłady zabaw:1.
Wyścig szeregóu na jednej nodze Przygotowanie:W odległości 5-10 kroków rysujemy dwie 294.
równoległe linie i na nich ustawiają się dzieci podzielone na dwie grupy-w szeregach, twarzą do siebie.
Z a b aw a:Na sygnał szeregi ruszają naprzeciw siebie skacząc na jednej nodze.
Dzieci mijają się i ustawiają na przeciwległych liniach.
Jeśli odległość jest mała (6-8 kroków) , dzieci mogą skakać cały czas na jednej nodze.
Natomiast, gdy rozstęp jest większy, polecamy w połowie odległości zmienić nogę.
2.
SzczwrPrzy go 1 o w ani e:W zabawie używa się długiej linki zakończonej tzw.szczurem (owalny skórzany woreczek wypełmony piaskiem) lub skakanki, do której na końcu przywiązuje się woreczek.
Dzieci ustawione w kole.
Z abaw a:Nauczycielka prowadząc sznur ze szczurem tuż przy ziemi obraca się w miejscu nadając obciążonemu sznurowi ruch okrężny.
Każde z dzieci stojących na obwodzie koła musi w odpowiednim momencie wykonać podskok, by sznur nie zawadził o 11021.
295.
3.
Pochód pajacu Przy b o ry:Woreczki i krążki, kółka ringo.
Przygotowanie:Dzieci ustawiają się w 4-6 rzędach.
Przed każdym rzędem, w odstępie I kroku, układamy 5-6 woreczków, krążków lub kółek.
Z a b aw a:Pierwsze dziecko z każdego rzędu staje przed przyborem, a nastąpnie wykonując naprzemiań podskoki rozkroczne i zwarte, posuwa się w przód jak pqjccgi.
Przed każdym kolejnym przyborem obowiązuje postawa zwarta, nad przyborem rozkrok z ramionami w bok, po czym znowu złączenie nóg i opuszczenie ralTllOll.
4.
Defilada pajaców Zabawa:Przebieg podobny do wyżej opisanej.
Grupę dzielimy na dwa zespoły.
Jeden wykonuje podskoki pqjceóu, drugi zaś, siedząc na ławeczkach wyklaskuje lub podaje na instrumencie perkusyjnym rytm podskoków.
5.
Klasy Przygotowanie:Dzieci podzielone na kilka rzędów.
Przed każdym z rzędów, z zachowaniem odstępów jednego kroku, szar**ułożone na zmianę:w poprzek i w zdłuż osi ruchu.
Z abawa:Dzieci, podobnie jak w popularnej zabawie w klasy, wykonują kolejno przeskok na jednej nodze i rozkrok.
Po dkończeniuodwracają się w ten sam sposób przemierzając drogę powrotną.
Dzieci przeskakują jednonóż przez szarfę ułożoną wzdłuż, następnie przeskakują rozkrocznie przez szarfę ułożoną wzdłuż, na koniec przeskakują rozkrocznie przez szarfę ułożoną w poprzek osi ruchu.
Zamiast szarf można narysować kredą na podłodze lub patyczkiem na ziemi poprzeczne i podłużne kreski.
Użyć też można obręczy (4 dla każdego rzędu) -wyskok rozkroczny wykonuje się wewnątrz obręczy, zaś wyskok kroczny z obręczy na zewnątrz.
6.
Wilk u rowie Przyg o to w an i e:Boisko podzielone w połowie dwiema równoległymi liniami, w odległości 40 cm jedna od drugiej.
Jest to rów, w którym siedzi uilc.