Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
astfl n (nieodm.) miasto (zwłaszcza
Ateny).
a-stupeo, - - 2. zdumiewać się
nad kimś lub czymś (alicui, alicui
rei).
astus. fis m podstęp, chytrość, pod-
stęp wojenny.
astutia. ae / chytrość, bystrość;
podstęp.
astutiis 3 chytry, podstępny, prze-
biegły.
asylum, i n miejsce schronienia dla
przestępców, azyl.
at (spójnik przeciwstawny) l. ale (=
przeciwnie, a przecież) atoli, tym-
czasem; at centra ale przeciwnie;
at vero lecz zaiste; at certe z pew-
nością; at tamen ale przecież, a je-
dnak. 2. (oznacza zarzut lub zbija-
nie zarzutu) = jednak, jak mówią;
a przecież, mógłbym zarzucić; ależ,
należy na to powiedzieć; wzmoc-
nione at enini. 3. si non... at (at
certe, at tamen) jeśli nie... to
w każdym razie, to przynajmniej.
4. (przy okrzykach zdumienia, nie-
chęci i groźby) ależ!, często = ach!
och! ha! 5. (w logice) = atqui.
atabuliis, i m wiatr południowo-
-wschodni, sirocoo.
at-ayfls, i prapradziad, przodek.
ater, atra, atruin czarny, ciemny; a)
czarno ubrany; b) ponury, smutny,
nieszczęsny, pełen grozy; c) zły,
zjadliwy.
athleta, ae m atleta, zapaśnik.
a-tómus, i/atom, niepodzielna cząs-
tka materii.
atque ej. (przed spófgl. także ac) i, a;
1. (przy dodaniu z naciskiem czegoś
ważniejszego) = i nadto, a przy
tym, z zwłaszcza (= atque etiam).
2. (przy łączeniu pojęć pokrewnych
lub przeciwnych, np. orare atque
obsecrare, honesta atque inhones-
ta). 3. (po stówach, oznaczających
równość i nierówność, podobieńst-
wo i różnicę) = jak, niż (np. Yirtus
eadem in homine ac deo est; Non
aliter scribo, ac sentio. 4. a) (wyjaś-
niając) = i to; b) (po zdaniach
przeczących) = bez; c) (w znaczeniu
skutkowym) = i tak, a tak, a więc,
a przeto; d) (potwierdzając) i w is-
tocie, i rzeczywiście; e) (zaznacza-
jąc sprzeczność) a przecież, a mimo
to; f) atque ade ale raczej, ale
- 49 - attingo
właściwie. 5. przy przejściu: a) (do
pierwszej części) ac primum qui-
dem; b) (do nowej części) atque
haec quidem hactenus: yideamus
nunc.,.; atque ut veniamus ad illud;
ac ne quis forte putet; ac ne illud
quidem neglegendum est itp.); c)
= zresztą. 6. *atque... atque (=
et... et) tak... jako też.
at-quT i atqum ej. (spójnik prze-
ciwstawny) ale jednak; tak, ale
przecież, np. magnum narras, vix
credibile: atqui res sic se habet
2. (w następniku sylogizmu)
wszakże, ależ.
atramentom, i n czemidio; a) at-
rament; b) witriol.
atratus 3 poczerniony, czarno ubra-
ny.
atri-ensis, is m nadzorca atrium,
sługa domowy, odźwierny.
atriółum, i n małe atrium.
atrium, i n przedsionek; a) pokój
mieszkalny; b) sala przyjęć; pałac;
c) sień; d) pl. dom, mieszkanie.
atrocitas, atis/a) okropność, obrzy-
dliwość; zgroza; b) surowość, ost-
rość, dzikość.
atrox, ocis a) okropny, obrzydliwy,
straszny; b) surowy, ostry, dziki,
zuchwały, ponury.
at-tactus, fis m dotknięcie.
attagen, ems w jarząbek.
at-tamen ej. ale jednak, wszelako.
at-tempto l. doświadczać, wystawiać
na próbę; a) kusić do odstąpienia,
zdrady; b) zaczepiać, nastawać.
at-tendo, di, tum 3. natężyć, skiero-
wać; a) (animum, pl. -os) zwrócić
uwagę, zauważyć; b) uważać, ba-
czyć (alqd, *alicui rei, z acc. c inf.).
at-tentio, onis/uwaga, baczność.
at-tentus 3 a) napięty, natężony; b)
baczny; a) zapobiegliwy; j8) do-
kładny, oszczędny, skąpy.
at-teniió l. uczynić cienkim; pass.
stać się cienkim; a) osłabić, zmniej-
szyć, uszczuplić; pass. osłabnąć,
schudnąć, zanikać; b) attenuatus
3 chudy, skromny, prosty.
att-ero, trivi, tritum 3. l. ocierać
o coś; 2. trzeć, pocierać (alqd); a)
zużyć, ścierać; b) rozcierać; a)
rozdeptać; j8) osłabiać, wyczerpać,
nadwerężać, zniszczyć.
at-testór l. zaświadczać, udowa-
dniać.
at-texo, texui, textiim 3. wplatać do
czegoś; dodać (alqd ad alqd lub
z dat.).
at-tineo, tinui, tentum 2. l. przy-
trzymać, wstrzymać; a) zwlekać,
zatrzymywać (alqm re); b) utrzy-
mać w posiadaniu. 2. (intr.) roz-
ciągać się (ad alqd); a) alqd ad
alqm lub ad alqd attinet coś od-
nosi się, dotyczy, obchodzi, należy;
b) quod ad me attinet co się mnie
tyczy, co do mnie...; b) non lub
nihii attinet (z inf. lub acc. c. inf.);
nic na tym nie zależy, na nic się
nie przyda.
at-tingo, tigT, tactum 3. dotykać
(alqd); (obce dobro) sobie przy-
właszczyć; a) (do jakiegoś miej-
sca) dojść, dostać się; b) przy-
tykać, graniczyć (z miejscem); c)
(w stosunku nieprzyjaznym) do-
attollo - 50-