Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
Uwaga!
Zarówno masaż, jak i ćwiczenia powinny być prowadzone dwa, a nawet trzy razy dziennie. Niezależnie od tego należy ustawić łóżeczko dziecka tak, aby zwabione światłem czy ruchem odwracało głowę w stronę przykurczoną. Do snu można
zastosować woreczki z piaskiem w celu korekcji ułożenia główki.
Przy noszeniu dziecka również stosuje się korekcyjne ułożenie.
Leczenie operacyjne
Po zabiegu chirurgicznym mniej uwagi poświęcamy działaniu korekcyjnemu.
Podstawowym celem leczenia jest uelastycznienie blizn pooperacyjnych,
wzmocnienie mięśni po stronie zdrowej i utrwalenie korekcji.
Masaż
W masażu możemy wyróżnić dwa etapy postępowania.
Etap pierwszy
Pierwszych pięć do dziesięciu zabiegów poświęcamy opracowaniu blizn
pooperacyjnych, odżywieniu i uelastycznieniu skóry, zwłaszcza w przypadku unieruchomienia w opatrunku gipsowym. Zlikwidowanie zrostów i uelastycznienie blizn ma szczególne znaczenie, gdyż zrosty głębokie mogą upośledzać ruchomość w obrębie szyi jak również utrudniać, a nawet uniemożliwiać wykonywanie ćwiczeń.
Masaż wykonujemy wg zasad omówionych w rozdziale "Rany i blizny". Etap drugi W tym etapie postępowanie w masażu jest podobne do postępowania w leczeniu zachowawczym. Różnica polega na tym, że rezygnujemy z fazy siódmej (redresji).
Jeżeli przeprowadzono zabieg chirurgiczny, dziecko jest starsze niż w trakcie leczenia zachowawczego. Można więc wykonywać masaż intensywniejszy i z
wykorzystaniem większej ilości technik.
Kinezyterapia
Ważne jest, aby ćwiczenia prowadzone były przez długi okres czasu (nawet do jednego roku po operacji).
W zależności od wieku pacjenta, jego sprawności i efektu operacji stosuje się odpowiednie ćwiczenia przede wszystkim czynne, a nawet czynne z oporem: -
wzmacniające mięśnie okolicy szyi po stronie zdrowej, - nadające elastyczność i siłę mięśniom strony przykurczonej, - zwiększające zakres ruchów szyi,
- korekcyjne, a nawet hiperkorekcyjne.
3.2. Wrodzony kręcz szyi pochodzenia kostnego
(Torticollis congenita osteogenes)
Wada ta spowodowana jest wrodzoną asymetrią boczną w ukształtowaniu kręgosłupa.
Asymetria jest wynikiem zaburzeń rozwojowych w obrębie kręgu lub kręgów (np.: kręg klinowy, blok kręgowy). Chory nie odczuwa żadnych dolegliwości bólowych. O
rozpoznaniu decyduje zdjęcie rentgenowskie. Rokowanie zależy od wczesnego rozpoznania i wczesnego rozpoczęcia leczenia. Jeżeli leczenie rozpocznie się w pierwszych tygodniach po urodzeniu, istnieją duże szanse nawet całkowitego wyleczenia. Rokowanie u dorosłych nie jest korzystne.
Stosowane zabiegi
Leczenie wady jest jedynie zachowawcze i polega na stosowaniu długotrwałych opatrunków korekcyjnych gipsowych lub aparatów - kołnierzy ortopedycznych.
Jeżeli zastosowano kołnierze ortopedyczne, które można zdejmować do zabiegów, pomocne w leczeniu są: masaż i kinezyterapia. Leczenia operacyjnego nie stosuje się z uwagi na bliskie sąsiedztwo rdzenia przedłużonego i związane z tym niebezpieczeństwo porażeń ośrodków - oddechowego i krążeniowego.
Masaż
Masaż ma na celu lepsze odżywienie i uelastycznienie mięśni okolicy szyi oraz działanie korekcyjne.
Postępowanie jest zbliżone do omówionego we wrodzonym kręczu szyi pochodzenia mięśniowego. Nie wykonujemy natomiast fazy pierwszej (pogłębienie przykurczu) i siódmej (redresja).
Kinezyterapia
W kinezyterapii główny nacisk kładzie się na ćwiczenia korekcyjne.
3.3. Kręcz szyi nabyty
(Torticollis acquisita)
W tym rodzaju kręczu można wyróżnić:
- postać ostrą,
- postać podostrą,
- postać przewlekłą.
Postać ostrą i podostrą wywołują procesy zapalne toczące się w obrębie szyi, np.
zapalenie mięśni, gruźlica węzłów chłonnych czy choroba reumatyczna.
Postać przewlekłą powodują:
- urazy szyi, przemieszczenia, blizny tkankowe (oparzenia, rany itp. ), - wady wzroku, słuchu, wadliwa postawa ciała, krzywica itp., - zaburzenia nerwowe organiczne lub czynnościowe, newralgie i nerwice zawodowe,
- porażenia wiotkie.
Stosowane zabiegi
Celem stosowanych zabiegów jest (jeśli to możliwe) usunięcie przyczyny kręczu, a następnie - przez działanie korekcyjne - wyrównanie zniekształcenia.
Masaż
Masaż możemy wykonywać tylko w postaci przewlekłej kręczu. Ze względu na różnorodność stanu mięśni przed przystąpieniem do masażu należy ustalić, którą stronę masujemy pobudzająco, a którą rozluźniająco. We wrodzonym kręczu szyi pochodzenia mięśniowego sytuacja była jednoznaczna. Łatwo można było ustalić, który mięsień jest chory - napięty, a który zdrowy - rozluźniony. Tutaj sytuacja się nieco komplikuje. Na przykład: w porażeniu wiotkim prawego mięśnia mostkowo-obojczykowo-sutkowego mięśniem napiętym będzie mięsień zdrowy, a mięsień porażony będzie rozluźniony. Tak więc mimo porażenia prawego mięśnia m.o.s.
będziemy mieli do czynienia z lewostronnym kręczem. Po tych ustaleniach możemy przystąpić do wykonywania masażu. Postępowanie w masażu składa się z siedmiu faz.
Faza pierwsza. Przechylamy nieznacznie głowę pacjenta w stronę mięśnia o większym napięciu. W tym ułożeniu wykonujemy delikatne, powolne głaskania i rozcierania mięśnia o większym napięciu, oraz intensywniejsze głaskania i rozcierania mięśnia o mniejszym napięciu.
Faza druga. Przechylamy głowę pacjenta w stronę mięśnia o mniejszym napięciu. W
tym ustawieniu mięsień o większym napięciu jest rozciągnięty, a mięsień o mniejszym napięciu - rozluźniony. Wykonujemy powolne, łagodne głaskania i rozcierania po stronie mięśnia o większym napięciu oraz intensywne głaskania, rozcierania, ugniatanie poprzeczne i wibrację podłużną po stronie mięśnia o mniejszym napięciu.