Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
dzieł w 48 tys. wol. i ponad 3 tys. tyt. czasop. w ok. 30 tys. wol. W 1939 część księgozbioru B.S. spłonęła w czasie działań wojennych, resztę zniszczyli lub wywieźli hitlerowcy w czasie okupacji. W zgromadzonym po wojnie księgozbiorze B.S. najważniejszym zespołem są wydawnictwa parlamentarne i urzędowe, poi. i obce. B.S. posiada komplety wydawnictw parlamentarnych poi. z okresu międzywojennego i powojennego, a także dzienników urzędowych i resortowych. Wydawnictwa parlamentarne i urzędowe niektórych państw, jak Anglii, Belgii, Francji, Niemiec, Rosji i Stanów Zjednoczonych A.P., sięgają okresu sprzed I wojny światowej, a nieraz lat wcześniejszych. Ważną częścią zbiorów B.S. są wydawnictwa organizacji międzynar., jak Ligi Narodów, Organizacji Narodów Zjednoczonych i jej instytucji wyspecjalizowanych (B.S. jest depozytariuszem wydawnictw ONZ) — Unii Międzyparlamentarnej i in. B.S. gromadzi wydawnictwa periodyczne, rocznie wpływa ok. 1,8 tys. tyt. w tym 1,1 tys. obcych. W periodykach obcych przeważają czasop. parlamentarne i prawnicze oraz ważniejsze dzienniki krajów socjalistycznych i kapitalistycznych. W drukach zwartych wśród wydawnictw o charakterze prawno-społeczno-politycznym najważniejszy dział stanowią dzieła z dziedziny prawa, w szczególności prawa państw, i administracyjnego, oraz zbiór encyklopedii, wydawnictw informacyjnych i słowników. Stan księgozbioru na koniec 1974 wynosił 198,2 tys. wol., w tym wydawnictwa zwarte 89,6 tys. wol., wydawnictwa parlamentarne i urzędowe oraz wydawnictwa organizacji międzynar. 30,7 tys. wol., wydawnictwa periodyczne 59,9 tys. wol. B.S. ma charakter prezencyjny, posiada jedną czytelnię na 26 miejsc. Nie jest powszechnie dostępna, obsługuje przede wszystkim posłów oraz organy Sejmu i jego Kancelarię, a także Radę Państwa; z jej zbiorów mogą również korzystać pracownicy instytucji centralnych i pracownicy naukowi. Liczba odwiedzin w 1974 wynosiła 7,7 tys. B.S. wydaje co kwartał „Wykaz Ważniejszych Nabytków" i co roku „Wykaz Tekstów Konstytucyjnych i Artykułów o Problemach Parlamentarnych" na podstawie wpływających czasop. zagranicznych.
Krótka informacja o zbiorach przepisów prawnych w Bibliotece Sejmowej. Warszawa 1962. — Informacja o Bibliotece Sejmowej i jej zbiorach. Warszawa 1969. — Wydawnictwa parlamentarne i urzędowe europejskich krajów' socjalistycznych w Bibliotece Sejmowej. Informator. Warszawa 1969.
Z. Sz.
Biblioteka Szkoły Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, zał. w 1906 przy Wyższej Szkole Handlowej, przemianowanej później na Szkołę Główną Handlową, od 1949 na Szkołę Główną Planowania i Statystyki. Do 1939 B.SGPiS zgromadziła księgozbiór zawierający przeszło 150 tys. wol. Wg założeń Szkoły była „główną biblioteką ekonomiczną w państwie" i największą w tym okresie bibl. specjalistyczną, a także największą bibl. społeczno-ekono-miczną w Europie (poza Wielką Brytanią). W okresie II wojny światowej zbiory i gmach B.SGPiS ocalały w dużej mierze dzięki ofiarności i odwadze ówczesnego dyrektora A. Gródka. Po wojnie B.SGPiS stała się znów największą bibl. społeczno-ekonomiczną w kraju, a uchwałą Komitetu Nauk Ekonomicznych PAN z 1956 została uznana za centralną bibl. ekonomiczną.