Ludzie pragnÄ czasami siÄ rozstawaÄ, Ĺźeby mĂłc tÄskniÄ, czekaÄ i cieszyÄ siÄ z powrotem.
słowa danego, że w nich się szanuje religię i poglšdy polityczne.
Ja również kiedy wierzyłem w to co mówili odnonie polityki i wydawało mi się potwierdzać ten fakt
to, że niektórzy ludzie będšc masonami nie należeli do partii radykalnej, która służyła jako narzędzie dla
masonerii, ten jednak kto znał tych ludzi dokładniej, wiedział, że sš oni zawieszeni w członkostwie lub
znajdujš się w swojej partii służšc jednak masonerii dla urzeczywistnienia programu antychrzecijańskiego,
który jest programem centralnym masonerii wród nas. Zdarza się słyszeć w pewnych kręgach następujšce
zdanie "to można załatwić przez masonerię"- I rzeczywicie zdarzajš się przypadki, które w oczach
niewtajemniczonych muszš pocišgać za sobš uwięzienie, karę dyscyplinarnš lub zawieszenie albo utratę
pracy, a mimo to jaka ręka tajemna, która nie jest rękš bożš załatwia sprawę ku zdziwieniu postronnych, a
winni miejš się z naiwnych, którzy myleli, że mogš rzšdzić nimi prawa lub sankcje publiczne kraju.
78. Maski, pod którymi się kryje
Masoneria wierna nakazowi tajemnicy lub maskowania się, nie występuje jawnie na scenie
politycznej. wiatło bardzo jej szkodzi, przebiera się więc za kogo i przedstawia swoje idee lub
programy owinięte w programy partii politycznych. Wród ich reprezentacji ustawia swoich
najzdolniejszych członków, zobowišzanych do wypełniania jej planów i spełniania rozkazów.
Wiedzšc o tej tajemnej interwencji masonerii, rozumie się straszne znaczenie zdania Disraeliego,
czcigodnego ministra angielskiego: "Ci, którzy rzšdzš wiatem to nie sš Ci, którzy wydajš się nim
rzšdzić, ale Ci, którzy działajš za kulisami". Na podobnych faktach opierał się brat .. Blatin, poseł
francuski w 1888 r., który chwalił się, że zorganizował w parlamencie francuskim prawdziwy
syndykat wolnomularski, przy pomocy którego mógł uzyskać 100 razy interwencje prawdziwie
skuteczne.W których partiach, spyta czytelnik, grupujš się agenci masonerii? W swoim czasie była to
partia liberalna. Stšd rozsiewała swoje idee i przygotowywała bardziej zaawansowanych adeptów,
którzy nie mogšc przejć granic, które ustanowiła większoć tej partii tworzyli partię nowš,
radykalnš, pozostawiajšc w tej pierwszej ludzi potrzebnych dla hamowania reakcji i dla popychania
stale naprzód ludzi upartych i bojšcych się nowoci. To samo zachodziło na nowym polu działania:
idee wykiełkowały, zasady Zakonu, które wyznawali fundatorzy partii radykalnej wydajš się teraz dla
wielu konserwatywnš starzyznš, rzucajš się więc dalej ku socjalizmowi, komunizmowi,
bolszewizmowi itd. Tutaj mamy braci .'. najbardziej zaawansowanych, reszta w partii radykalnej,
poważne rezerwy w liberalnej. Poza tym, bracia wniknęli do wielu innych siatek politycznych, od
liberalizmu do bolszewizmu, i nie brakuje takich, którzy sš w partii konserwatywnej.
Wytłumaczeniem i dowodem na to co powiedziałem jest wysiłek, z jakim loże organizowały i
propagowały partię liberalnš w ubiegłym wieku oraz ich dšżenie do zaszczepienia swoich idei nawet
wród kleru. Wolnoć (po hiszpańsku libertad) i liberalizm, słowa o znaczeniu wielorakim, które może
zakrzyknšć zarówno Lucyfer buntujšcy się przeciwko Bogu jak i w. Piotr, obiecujšc być posłuszny wpierw
Bogu, a potem ludziom. Okrzyk ten stal się okrzykiem bojowym sprytnie wybranym przez masonerię.
"Byłoby nierozważnie walczyć z odkrytš twarzš, powiedział Fryderyk de Sidow. Propagowanie wolnoci
umysłu i poczucia niezależnoci, było to jakby chcieć cisnšć o ziemię gigantyczny pomnik wzniesiony
przez ambicje. Pod ochronš autorytetów masoneria pracowała w wielkim dziele, które jej powierzono"
(Eckert, I, 209-210).
Biuletyny oficjalne masonerii belgijskiej stale wykazujš troskę Wielkiego Wschodu o partię liberalnš,
ponieważ wcielała w życie, mimo że niewtajemniczeni nie zdawali sobie z tego sprawy, jej idee i
działalnoć politycznš, zgodnie zresztš z jej własnš deklaracjš: "Partia liberalna, która jest wyrazicielem
masonerii dla niewtajemniczonych musi otrzšsnšć się z opieszałoci. Jej chwilowy letarg jest
spowodowany brakiem precyzji w jej programie. Trzeba ograniczyć ten program do małej liczby proble-
mów...". Tak mówił brat Quequier na posiedzeniu Wielkiego Wschodu Belgii z 25 stycznia. Loże tego
Wielkiego Wschodu w swoim zapale zniszczenia chrzecijaństwa przekazujš partii liberalnej jednoć, siłę
i kierownictwo. W nich "dojrzewajš idee liberalne", "przygotowuje się sesje kongresu liberałów", tylko w
nich "jest możliwe sprzymierzenie się szefów liberalizmu". To włanie w nich przygotowuje się program
rozdziału państwa i Kocioła i "nauczanie wieckie, przymusowe i bezpłatne", likwidację przedstawicielstwa w
Watykanie, wprowadzenie rozwodów, zniesienie dotowania kultu itd. (F. M. B.).
Na kongresie masońskim w Mediolanie w 1881 r.; ósmy punkt deklaracji był następujšcy: "Kongres
decyduje, że jest miejsce na to, żeby zorganizować potajemnie siły liberalne Włoch i że loże winny wysilić się
bardziej niż kiedykolwiek, aby w parlamencie większoć zdobyli masoni". Punkt dziesišty dodaje do tego:
"W końcu Kongres decyduje, że z inicjatywy władzy masońskiej przedsięwemie się stworzenie wielkiej
partii antyklerykalnej bez rozróżniania opinii politycznych, której celem będzie zwalczać i zniszczyć
klerykalizm wszystkimi możliwymi sposobami" (Marg., 146).
Teraz się rozumie dlaczego, gdy się wzywa do jakiej kampanii antyreligijnej, czyni się to w imię idei i
zasad liberalnych. Masoneria wstydzi się swojego własnego imienia. "Kiedy nasz [argentyński - przyp.
tłum.] prezydent wrócił z Europy w 1925 r. masoneria Buenos Aires utworzyła Komitet Liberalny dla
zorganizowania przyjęcia przez ludnoć i dla przywitania go. Dzięki temu Komitetowi wszystkie elementy
liberalne Argentyny oddały hołd prezydentowi. Ten za, ze swej strony poczynił przy tej okazji deklaracje
bardzo okrelone, co do swojego przyszłego działania w rzšdzie, skondensowane w następujšcej