Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
W przeciwieństwie do przypominania, przedmiot zapamiętywania pojawia się tu ponownie w polu spostrzeżeniowym człowieka.
~ch Trzecia miara jest miarą pośrednią poprzez ponowne uczenie się. 'm~ Pozwala ona wnioskować o procesie przechowania na podstawie zaoszczędzania czasu, liczby prób itp. w drugim uczeniu się w porównaniu z pierwszym uczeniem się zachodzącym w fazie zapamiętywania.
iłu Te trzy miary wyróżniane są też często ze względu na specyficzne metody badania każdej z nich (patrz niżej).
Niezależnie od faz, w tradycyjnych badaniach psychologicznych wyodrębniano też różne rodzaje pamięci. Jeszcze w XIX wieku psychologowie badali zakres pamięci bezpośredniej (Jacobs, 1887). Osobie badanej eksponowano szeregi cyfr, liter, zgłosek itp., które ona natychmiast powtarzała
.ci z pamięci. Zakres pamięci określany był liczbą cyfr, liter itp., które osoba ~b badana potrafiła poprawnie powtórzyć. W badaniach tych wystąpił ciekawy to problem jednostki pamięci. Okazało się, że badani zapamiętują mniej więcej ~z
jednakową liczbę elementów, niezależnie od ich rodzaju, a więc niezależnie I od tego, czy są to np. słowa czy litery (5 liter i 5 słów 5-literowych). George
Miller (1956) obliczył, że ta jednostka pamięci wynosi 7±2. Jest ona -z wyraźnie jednostką znaczeniową, a nie formalną. To, co jest percypowane '° jako całość mająca określone znaczenie, może stanowić taką jednostkę. u ł Jednostka pamięci pojawia się też w badaniach pamięci krótkotrwałej,
gdyż jej ujmowanie bywa zbliżone do ujmowania pamięci bezpośredniej (por. s. 39).
Inne rozróżnienie polega na powiązaniu pamięci jako właściwości a układu nerwowego z poszczególnymi analizatorami (Włodarski, 1964). Pamięć zależną od rodzaju analizatora - a więc wzrokową, słuchową, dotykową itp., można określić jako zdolność peryferyczną. W eksperymentach Włodarskiego, dotyczących zapamiętywania prostych bodźców na
'I granicy progu czułości, okazało się, że osoby badane różniły się nie tytko interindywiduałnie, lecz i intraindywidualnie pod względem trwałości parnięci, zależnie od zaangażowanego w procesie odbiorczym analizatora, jeśli możliwość werbalizacji została wyeliminowana. Tak więc można mówić o istnieniu pamięci jako zdolności ogólnej, funkcjonującej przy działaniu
bodźców złożonych dzięki wynikom pracy wielu analizatorów, I składnik stanowi pamięć werbalna. Można jednak badać odrębr ry, których zdolności przechowywania śladów uprzednich pob być różne u tej samej osoby badanej (por. uwagi o pamięc s. 36 i o modułowości, s. 54).
W wielu podręcznikach psychologii (por. Witwicki, 1962, v odróżnia się pamięć mechaniczną i logiczną- pierwsza dotyczy c zapamiętywania materiału; druga - wiąże się ze zrozumie i zdolnością wyłuskania istoty rzeczy. To rozróżnienie odnosi ; innych procesów psychicznych (jak np. odtwórcze i twórcze n uczenie się przez próby i błędy przeciwstawiane uczeniu sil wiązywanie problemów).
W badaniach pamięci ważne jest wyodrębnienie fcryterii których jest ona oceniana. Kryteria takie w dawnych podręcznik logii (Witwicki, 1962) określane są jako cechy pamięci. Są to:
1 ) trwałość pamięci - kryterium odnoszące się do fazy prz 2) szybkość-kryterium dotyczące fazy zapamiętywania; o jako łatwość uczenia się;
3) dokładność lub wierność - kryterium odnoszące się między odtwarzaniem a tym, co stanowiło treść fazy zapamięty~ 4) gotowość - kryterium odnoszące się do fazy odtwarzani<
o to, czy przypominanie przebiega giadko i bez oporów czy teź p. dodatkowe aktywizujące bodźce;
5) zakres pamięci lub jej pojemność określająca, ile rc go materiału potrafimy zapamiętać w czasie jednej próby, jed zycji materiału (porównaj wymienioną wyżej jednostkę pamięci 7~2).
Jak już powiedzieliśmy, dalszego podziału rodzajów pamięc krótkotrwałą i długotrwałą dokonano analizując przebieg proc twarzania informacji. Wyodrębniono jeszcze- trzeci rodzaj pap pamięć ultrakrótką lub sensoryczną (patrz podrozdział "Pamięć p i pamięć trwała"). W ramach pamięci długotrwałej analizowa semantyczną, czyli ogólną wiedzę o świecie, i pamięć epizodyczni osobistych doświadczeń danej jednostki. Rozróżnieniami tymi z< bardziej szczegółowo w podrozdziale. "Pamięć semantyczna i epi
Metody badania pamięci
Dwa kryteria zwykle decydują o wyborze metody w konkretny Pierwsze z nich to wybór miary pamięci, a więc takiej lub i odtwarzania. Drugie to cecha pamięci (trwałość, szybkość, c gotowość), którą w danym badaniu chcemy wyeksponować.
W ciągu dziesięcioleci badań nad pamięcią opracowano w
11