Czy duchy, które walczyły ze sobą za życia, uważają się jeszcze po śmierci za nieprzyjaciół i czy są jeszcze przeciwko sobie nawzajem za­wzięte, jak za...

Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.

Może jednak zachować ślady jej krócej lub dłużej, stosownie do swego charakteru."
Czy słyszy jeszcze szczęk broni i huk wystrzałów? "Owszem, nieraz bardzo wyraźnie."
Czy duch, który przypatruje się bitwie obojętnie, jako widz, jest świad­kiem odłączenia się duszy od ciała u poległych i jak przedstawia mu się to zjawisko?
"Jest mało wypadków śmierci natychmiastowej. Duch, którego ciało było śmiertelnie zranione, nie ma długi czas świadomości o tym; gdy przychodzi opamiętanie, można wówczas zauważyć, że duch porusza się około swego ciała martwego. Wydaje się to tak naturalne, że widok ciała martwego nie sprawia nieprzyjemnego wrażenia. Wszelka siła życiowa jest przeniesiona na ducha, on tylko zwraca uwagę obserwatora na sie­bie."
Czarownicy
Czy niektóre osoby mogą rzucać na drugich uroki?
"Niektórzy ludzie posiadają wielką siłę magnetyczną, z której mogą zrobić zły użytek, jeżeli duch ich jest zły; w tym mogą być wspierani przez duchy złe."
Czym są właściwie czarownicy?
"Są to ludzie, obdarzeni pewnymi zdolnościami, a mianowicie siłą magnetyczną lub rodzajem jasnowidzenia; ponieważ wykonują rzeczy, których nie pojmujecie, sądzicie, że są obdarzeni mocą nadprzyrodzoną. Czy wasi uczeni nie byli często uważam przez prosty lud za czarowników?"
Spirytyzm i magnetyzm podają nam klucz do wielu zjawisk, dla któ­rych nieświadomość wynalazła nieskończoną ilość bajek, będących wy­tworem wybujałej fantazji. Nauki te będą najlepszą ochroną przeciwko bajkom fantastycznym, wykazując, co jest możliwe, a co niemożliwe, co jest zgodne z prawami przyrodzonymi, a co jest śmiesznym guślarstwem.
Czy niektóre osoby posiadają istotnie dar uzdrawiania przez proste dotknięcie?
"Siła magnetyczna może i to zdziałać, gdy w dodatku jest wspierana czystością uczuć i gorącym pragnieniem czynienia dobra lub gdy duchy dobre pośpieszą z pomocą."
 
Rozdział X
Zajęcia i posłannictwo duchów
Czy oprócz doskonalenia się osobistego mają duchy jakieś inne zaję­cie?
"Przyczyniają się do utrzymania harmonii we wszechświecie, wykonując wolę Bożą, jako Jego służebnicy. Życie duchowe jest nieustającą pracą, która jednak w wyższych sferach nie ma w sobie nic z trudów pracy ziemskiej."
Jakie zadanie wykonują duchy najwyższych stopni doskonałości?
"Przyjmują bezpośrednio miłościwe skinienia Boże, które roznoszą w całym wszechświecie i czuwają nad ich wykonaniem."
Czy zatrudnienie duchów jest nieustanne?
"Nieustanne; myśl ich jest zawsze czynna, żyją bowiem myślami. Za­jęć jednak duchów nie można porównywać do pracy fizycznej ludzi. Świadomość użyteczności tej czynności jest już sama w sobie rozkoszą dla ducha."
Czy duch, który oddawał się na ziemi pewnemu powalaniu, np. ma­larstwu lub budownictwu, ma zamiłowanie przede wszystkim do tych zawodów w zaświecie?
"Wszystko łączy się dla celu powszechnego. Jeżeli to duch dobry, ma w tym większe zamiłowanie, gdy ułatwia mu to niesienie pomocy innym duszom w przybliżaniu się do Boga. Zresztą zapominacie, że duch, od­dający się za życia na ziemi pewnemu powołaniu, mógł w poprzednim żywocie wykonywać inny zawód. Pamiętajcie jeszcze, że co jest dla was wzniosłe w waszym świecie ziemskim, jest w światach wyższych tylko zabawką dziecinną. Jak możecie oczekiwać, by duchy, zamieszkujące tamte światy, gdzie kwitną zupełnie nieznane wam sztuki i zawody, po­dziwiały to, co w ich oczach jest zajęciem żaka? Powiedziałem tedy, że one baczą tylko na to, co przyczynia się do postępu,"
Czy duchy mieszają się niekiedy do naszych zajęć i radości?
"Owszem, duchy niższe; są one bez ustanku koło was i biorą udział w waszych sprawach, nieraz bardzo czynny, popędzając ludzi na ich dro­gach żywota i pobudzając lub powstrzymując ich popędy i namiętności."
Duchy interesują się sprawami tego świata stosownie do ich wznios­łości lub niskości; duchy wyższe czynią to tylko wtedy, gdy to potrzebne dla postępu.
Jakiego rodzaju posłannictwa mogą duchy otrzymywać?
"Mogą być tak różnorodne, że niepodobieństwem byłoby je opisywać; są i takie, których byście nie zrozumieli. Wykonywują wolę Bożą, a wy nie możecie przeniknąć wszystkich Jego zamierzeń."
Posłannictwo duchów ma zawsze dobro na celu. Powołaniem ich jest, by czy jako ludzie, czy jako duchy popierały postęp ludzkości, narodów lub poszczególnych jednostek, by przygotowywały drogi dla pewnych wydarzeń i czuwały nad wykonaniem pewnych zamierzeń i rzeczy. Niektóre mają posłannictwo ograniczone, by tak rzec, osobowe lub miejscowe, np. wspomagać chorych, umierających, cierpiących, wątpiących, czuwać nad tymi, których zostają przewodnikami i opiekunami, wspierać ich dobrymi radami i myślami itp. Można powiedzieć, że jest tyle rodza­jów posłannictwa, ile jest rodzajów potrzeby opieki, czy to w świecie materialnym, czy w świecie moralnym. Duch postępuje najpierw według tego, jak spełnia swoje zadanie.
Czy duchy zawsze rozumieją plany, do których wykonania są powo­łane?
"Nie zawsze; niektóre duchy są tylko narzędziami, ale inne wiedzą bardzo dobrze, do jakiego celu służą."
Czy tylko duchy wyższe wykonują jakieś ważniejsze posłannictwo?
"Ważność posłannictwa odpowiada zawsze zdolnościom i podniosłości ducha. Sztafeta, przynosząca depeszę, spełnia też posłannictwo, ale nie jest ono posłannictwem generała."
Czy posłannictwo bywa duchowi poruczone, czy też zawisło od jego woli?
"Duch prosi o nie i cieszy się, gdy je otrzyma."
Na czym polega posłannictwo duchów wcielonych?