Decyzję zorganizowania Polenlagrów powziął w połowie roku 1942 Hein-rich Himmler, a administrowanie obozami zlecono Volksdeutsche Mittelstelle (VoMi) jako...

Strona startowa Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.Nauczyciel-wychowawca - podmiot wychowaniaKim jest? Kim być może? Kim być powinien nauczyciel-wychowawca jako podmiot wychowania i jednocześnie...Ponieważ widzimy wielkość i status jako wzajemnie powiązane, niektórzy mogą ciągnąć zyski z zastępowania statusu samą wielkością...quanto - o ilequantum - ile, o ilequapropter - dlategoquare - dlaczegoquasi-jak by, jakobyquatenus - dokd; o ile; jako equater - cztery razy,...I czyz surowe zakazy i wyjasnianie chlopczykom, jako kobieta rozsiewa grzech, bo jest istota nieczysta, czyz nie musza wlasnie podniecac niezdrowej wyobrazni? Ale...A jako chirurg naprzd mikk rk skadaNa ciele chorujcym, nim ostrzem raz zada:Tak Robak wyraz bystrych oczu swych zagodzi,Dugo nimi po oczach...Spotykane czasami okrelenie zachowania si dunika polegajce na wydaniu rzeczy wierzycielowi jako wiadczenie rzeczy" nie jest wyraeniem cisym i moe by...Goracy zwolennik samodzielnosci, James uwazal, ze wola odgrywa podstawowa role w osobistym rozwoju, i opisywal ja jako "decydujacy czynnik, z ktorego moze wyniknac...Davida Coverdale'a - ten zwizek okaza si rzeczywicie niezwykle trway, jako eorganista, oprcz rzecz jasna szefa, przez najblisze sze lat pozostanie...Wewnątrz SDelegate metoda identyfikowana przez przekazany parametr jest określana jako Write, a po wyświetleniu prostego komuni-katu CallDelegate wywołuje...honorowych, dając temsamen wyraz swej średniowiecznej genezie i czyniąc zadość zasadzie francuskiej, określającej kobietę, jako „impropre au... 
 

Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.


Początkowo koncepcja — co do charakteru i celu tych obozów — nie była wyraźnie skrystalizowana. Miał to być rodzaj obozów tymczasowych (Auffangslager), w końcu jednak zdecydowano, że będą to obozy stałe dla ludności wysiedlonej, która ma zrobić miejsce przesiedleńcom niemieckim. W późniejszym okresie kierowano do
obozów ludność polską nie tylko ze Śląska, ale i z Zagłębia Dąbrowskiego, w drodze represji politycznych i w ramach „odpowiedzialności zbiorowej".
Około połowy 1942 roku, a więc w czasie tworzenia pierwszych obozów dla Polaków, Volksdeutsche Mittelstelle dysponowała rozbudowaną siecią punktów zbornych dla przesiedleńców niemieckich, lokalizowanych w różnych instytucjach publicznych, religijnych i świeckich oraz w prywatnych rezydencjach. Uzyskała ona nieograniczone prawo konfiskaty budynków na podstawie udzielonego jej przez Heinricha Himmlera upoważnienia z 30 grudnia 1939 roku. Korzystano z tych uprawnień, nie licząc się z żadnymi względami. Stąd też obozy VoMi, w tym Polenlagry, mieściły się w klasztorach, seminariach duchownych, domach opieki dla starców, szkołach, pałacach, budynkach nieczynnych kopalni, zabudowaniach fabrycznych. Przy konfiskacie tych obiektów współdziałały lokalne władze administracyjne, co ustalił w wyroku Amerykański Trybunał Wojskowy w 8 procesie norymberskim. Niektóre z istniejących już obozów dla przesiedleńców niemieckich przekształcono na Polenlagry, ludność niemiecką
$10 VM\ego ódozu, a sam ot>\e&\. otaczano drutami kolczastymi.
Rozmieszczenie Polenlagrów pomyślane było w taki sposób, by znajdowały się one w otoczeniu ludności niemieckiej.
Najdalej wysuniętym na zachód obozem był obóz nr 86 w Otmuchowie, na południowy zachód — obóz nr 85 w Korfantowie i na wschód — obóz nr 10 w Siemianowicach Śląskich.
Prowincja Górnośląska była jedynym obszarem administracyjnym, na którym powstał
ten rodzaj obozów. Polenlagry stały się narzędziem służącym do grabienia mienia, wykorzystywania do pracy niewolniczej, zmuszania do rezygnacji z własnej narodowości i wymuszania służby wojskowej, stosowania przymusu fizycznego i psychicznego, zastraszenia i terroru. Obozy służyły też do izolowania inteligencji polskiej, którą uważano za politycznie niepewną, rtp. nauczycieli.
W roku 1943 rozszerzono dotychczasowe kręgi społeczne więzionych osób już nie pod kątem widzenia potrzeb przesiedleńców, lecz wyraźnie politycznym. W stosunku do ludności — głównie z Zagłębia Dąbrowskiego — stosowano zasadę
„odpowiedzialności zbiorowej". Osadzano w obozach całe rodziny o postępowych przekonaniach lub podejrzanych o wrogą postawę czy konspiracyjną działalność. W
wyniku masowych aresztowań w lutym i sierpniu 1943 roku znalazło się w nich wielu więźniów małoletnich, których rodziców zesłano do obozów koncentracyjnych po rozdzieleniu ich w „zastępczym więzieniu policyjnym" w Mysłowicach.
Co pewien czas przewijały się przez obozy komisje, składające się z „ekspertów rasowych"; musieli stawać przed nimi wszyscy więźniowie, bez względu na wiek i płeć, wraz z dziećmi.
Rozmieszczenie obozów w obrębie powiatów w ich wojennych granicach przedstawiało się następująco 112.
Powiat
Miejscowość Obóz
Rejencja katowicka
I
cieszyński Petrowice * Polenlager nr 41
cieszyński Frysztat * Polenlager nr 40
cieszyński Bogumin *
Polenlager nr 32
pszczyński Orzesze
Polenlager nr 28
pszczyński Zawiść
Polenlager nr 189
lybnicki
Łyski Polenlager nr 56
rybnicki
Żory
Polenlager nr 95
rybnicki
Rybnik
Polenlager nr 97
rybnicki
Pszów Polenlager nr 58
bielski
Czechowice Polenlager nr 63
gliwicki
Gliwice—Sobieszowice
Polenlager nr 93
chorzowski Chorzów
Polenlager nr 209
(Królewska Huta)
katowicki
Siemianowice Śląskie
Polenlager nr 10
katowicki
Kochłowice Polenlager nr 7
80
raciborski
raciborski
raciborski
raciborski
raciborski
głubczycki
grodkowski
niemodliński
Rejencja opolska
Racibórz—Strzelnica
Górzyce
Gorzyczki
Beneszów *
Pogrzebień
Kietrz
Otmuchów
Korfantów
Polenlager nr 75 Polerilager nr 168 Polenlager nr 169 Polenlager nr 83
Polenlager nr 82 Polenlager nr 92 Polenlager nr 86 Polenlager nr 85
* Czechosłowacja
Polenlagry nie miały odrębnej kolejnej numeracji. Oznaczano je w ramach ogólnej numeracji obozów Volksdeutsche Mittelstelle, na co wskazuje ustalona numeracja obozów dla przesiedleńców niemieckich na Górnym Śląsku.