ļ»æ

mszalna g’adzi - wed’ug nauki Kožcio’a Katolickiego - karydoczesne §yj†cych i umar’ych b‘d†cych w czyžccu...

Strona startowa Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby mĆ³c tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.wykluczyć sprzeczności między twierdzeniami nauki i twierdzeniami religii...Biedny kler szanując Grzegorza nauki,Łowi ryby w strumykach, rzekach lub na bagnie,Gdzie do rąk się nie garną żadne grubsze sztuki...Dziś diabeł się ubrał w szaty nauki...BŁĘDNE NAUKI O WOLNOŚCI SŁOWA23...Ostatecznie KościĆ³Å‚ katolicki od połowy XVI w...- Niechże mu maman przynajmniej pozwoli mĆ³wić - powstrzymała ją Aleksandra...— Przełammy go — rzekł Jacek...Wunderlich unglaubhaftes, beschaemendes, komisch traumartiges Abenteuer: Staetten, von denen man eben in tiefster Wehmut Abschied auf immer genommen, vom...For in order to wage an effective war against such a power from the outside, indomitable courage and a ready spirit of sacrifice were necessary weapons...– Jeśli to prawda, to dlaczego mi o tym opowiadasz? Zdradzasz tajemnice swego ojca... 
 

Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby mĆ³c tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.


Odpuszczenie, kt¢re mo§na uzyska za požrednictwem mszy,
nie zawsze jest ca’kowite, lecz zale§y od miary pobo§nožci tych,
kt¢rzy ofiar‘ mszaln† ofiarowuj† lub za kt¢rych bywa ofiarowana
Breviarum fide - Kodeks doktrynalny wypowiedzi Kožcio’a,
VII, s. 321 i 330).
Msza jako ofiara wypraszaj†ca uzyskuje katolikom u Boga r¢§ne
’aski duchowe i materialne, doczesne i nadprzyrodzone /pok¢j
duszy, zdrowie, pomyžlnož i inne). Skutek mszy bywa zawodny
lub niezawodny, zale§nie od tego, czy ’aski i dobrodziejstwa,
o kt¢re si‘ prosi, b‘d† pomocne do zbawienia, czy nie. O ’aski
i dobrodziejstwa mo§na prosi, uczestnicz†c w mszy samemu,
ale mo§na te§ zam¢wi msz‘ w intencji innych.
Kožci¢’ Katolicki naucza, i§ skutek mszy w sensie uzyskania
’aski i dobrodziejstwa zale§y od strony obiektywnej, a wi‘c od
zas’ugi Chrystusa, lecz r¢wnie§ i od strony subiektywnej,
od kap’ana, kt¢ry sk’ada ofiar‘ mszaln†, a tak§e od tego, kt¢ry
j† zam¢wi’ i w niej uczestniczy, i wreszcie od tych, za kt¢rych
ofiar‘ si‘ sk’ada. Ma tu znaczenie moralna wartož tak kap’ana,
jak i wiernych. Msza w sensie subiektywnym jest zas’ug† tych,
kt¢rzy w niej uczestnicz†, tj. kap’ana i wiernych. Ta w’ažnie
subiektywna strona mszy doprowadzi’a do praktykowania mszy
prywatnych.
W mszach prywatnych wierni zabiegaj† o r¢§norakie ’aski,
przedstawiaj†c Bogu swoje zas’ugi, do kt¢rych nale§y r¢wnie§
uczestnictwo w mszy. Istnieje tu mo§liwož zam¢wienia mszy
za pok¢j dusz zmar’ych lub jeszcze §yj†cych. S† to tzw. msze
zaduszne. Mo§na za §ycia zam¢wi liczne msze za w’asn† dusz‘.
Wiadomo, §e cesarz Karol V, kt¢ry §y’ w czasach Reformacji,
zam¢wi’ za sw† dusz‘ liczne msze, kt¢re odprawiano d’ugo po
jego žmierci.
Reformacja stanowczo zwalcza’a msze prywatne i zaduszne,
uwa§aj†c, §e zacieraj† one znaczenie ofiary Chrystusa.
Kožci¢’ Rzymskokatolicki podkrežla obecnie spo’eczny cha-
rakter mszy, kt¢ry wzmacnia wsp¢lnot‘ i jednoczy lud, lecz
w dalszym ci†gu wyra§a zgod‘ na odprawianie mszy bez udzia’u
ludu. Subiektywna strona mszy spowodowa’a najwi‘cej zastrze-
§e¤ ze strony Reformacji.
Wed’ug wsp¢’czesnych teolog¢w katolickich /Michael Schmaus:
Katholische Dogmatik) teologia katolicka powinna silniej akcen-
towa obiektywne znaczenie mszy, to znaczy zwi†za j† z ofiar†
Chrystusa, a mniej podkrežla stron‘ subiektywn†, czyli intencje
i zas’ugi cz’owieka. W praktyce jednak w pobo§nožci katolickiej
subiektywna strona mszy odgrywa nadal bardzo powa§n† rol‘.
Kožci¢’ Rzymskokatolicki g’osi, §e msza osi†gnie sw¢j szczyt,
gdy Kožci¢’ žwi‘tych b‘dzie uwielbia’ Baranka na nowej ziemi
i w nowym niebie (Konstytucja dogmatyczna o Kožciele, 51).
Stanowisko ewangelickie wobec mszy
Kožci¢’ Ewangelicki zdecydowanie odrzuci’ nauk‘ o ofierze
mszalnej. Wprawdzie Konfesja Augsburska g’osi, i§ nies’uszny jest
zarzut, jakoby ewangelicy nie uznawali mszy (art. XXIVI, Konfesja
Augsburska ma jednak na myžli cz’on nabo§e¤stwa obejmuj†cy
Komuni‘ ˜w. Missa fidelium. Co do ofiary mszalnej natomiast
postawa Reformacji by’a stanowczo negatywna.
Nauk‘ o ofierze mszalnej zakwestionowa’ ju§ w XIV wieku
Wiklef. Luter zaž od pocz†tku swej dzia’alnožci podda’ krytyce
istniej†c† w ¢wczesnym Kožciele nauk‘ o ofierze mszalnej. Ju§
w roku 1518 zarzuci’ Kožcio’owi rzymskiemu, i§ odwr¢ci’ on
znaczenie mszy, gdy§ wed’ug Ewangel Chrystus ofiarowa’ si‘
dla zbawienia cz’owieka, natomiast wed’ug scholastyk¢w cz’o-
wiek sk’ada na ofiar‘ Chrystusa i widzi w tym swoj† zas’ug‘.
Apologia Konfesji Augsburskiej stwierdza, §e przeciwnicy
Reformacji zniekszta’cili starokožcieln† tradycj‘ o mszy, msza
bowiem w Kožciele staro§ytnym ogranicza’a si‘ do Komun ˜w.
Konfesja Augsburska przypomina, i§ m‘ka Chrystusowa by’a
ofiar† i zadožuczynieniem nie tylko za grzech pierworodny, jak
g’osz† przeciwnicy Reformacji, lecz za wszystkie grzechy, zgodnie
ze s’owami Listu do Hebrajczyk¢w: "Jestežmy užwi‘ceni przez
ofiar‘ cia’a Jezusa Chrystusa raz na zawsze" (10,10I. Apologia
Konfesji precyzuje stanowisko Reformacji w spos¢b zasadniczy.
Dokonuje ona por¢wnania mi‘dzy Sakramentem a ofiar† (sacri-
ficium. Sakrament jest dzie’em Bo§ym, w kt¢rym Pan daruje
cz’owiekowi darmo ’ask‘, natomiast ofiara (sacrificium) jest dzie-
’em cz’owieka, kt¢ry przedstawia Bogu swe zas’ugi, zabiegaj†c
o ’ask‘ Apologia, XXI V, 23).
Sakrament jest ustanowieniem Bo§ym (mandatum Dei, ofiara
zaž sacrificium jest ustanowiona przez ludzi. To jest wed’ug
Apolog g’¢wny b’†d przeciwnik¢w Reformacji.
Wprawdzie Sob¢r Trydencki g’osi, §e msza nie jest powt¢rze-
niem krwawej ofiary dokonanej na krzy§u, lecz bezkrwawym
uobecnieniem tej ofiary, nie zmienia to jednak sytuacji, §e w mszy
ludzie sk’adaj† bezkrwaw† ofiar‘ Bogu dla uspokojenia przera§o-
nego sumienia, kt¢re §yje w wiecznym niepokoju (Apologia,
XXIV, 781. Tu widzi Reformacja zasadniczy b’†d nauki kato-
lickiej.
Reformacja okrežli’a jako okropnož wielokrotne powtarzanie
mszy prywatnych. Wkraczaj†c bowiem na t‘ drog‘ Kožci¢’ Rzym-
skokatolicki znalaz’ si‘ w kolizji z Pismem ˜w., kt¢re g’osi, i§