Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
Usystematyzowane nazewnictwo i klasyfikacja chorób; umożliwia bardziej rzetelną diagnozę i ujednolicone leczenie.
Objaw (symptom). Dowód lub oznaka choroby.
Obrona percepcyjna (perceptual defense). Selektywność spostrzegania spowodowana czynnikami emocjonalnymi i motywacyjnymi; nieświadome
"odsiewanie lub błędne spostrzeganie bodźców nieprzyjemnych, zagrażających lub stanowiących społeczne tabu.
Obsesja. Zobacz Natręctwa myślowe.
Obszar zmienności (range). Najprostrza miara zmienności; różnica między najniższym a najwyższym wynikiem pomiaru.
Obwodowy układ nerwowy (peripheral nervous system). System włókien nerwowych łączących receptory z ośrodkowym układem nerwowym lub też łączących ośrodkowy układ nerwowy z mięśniami i gruczołami (efektorami).
Ocena (appraisal). Oszacowanie znaczenia bodźca; może pobudzić organizm do działania; ocena pierwotna określa potencjalne zagrożenie, ocena wtórna polega na oszacowaniu możliwych sposobów poradzenia sobie ze spostrzeganym zagrożeniem.
Oczekiwanie (expectancy). Przewidywanie przyszłych zdarzeń na podstawie przyszłych doświadczeń i obecnych warunków bodźcowych; Tolman uważał
oczekiwanie osiągnięcia celu za warunek konieczny każdej czynności dowolnej.
Odchylenie standardowe (standard deviation). Miara przeciętnego w danej grupie odchylenia wyników od średniej; równa pierwiastkowi kwadratowemu z wariancji.
Odkorowanie (decortication). (W niektórych przypadkach) chirurgiczne usunięcie mózgu lub oddzielenie do od rdzenia kręgowego.
Odporność na wygaszanie (resistance to extinction). Miara siły
warunkowania oparta na trwałości reakcji warunkowej w czasie wygaszania, czyli na liczbie prób potrzebnych do wygaszania tej
reakcji.Odprogramowanie (deprogramming). Systematyczne działanie mające zmusić daną jednostkę do wyrzeczenia się przez nią przekonań, zwykle nowo nabytych, które uważa się za wpojone (zaprogramowane) pod przymusem.
Odruch (reflex). Swoista, automatyczna reakcja angażująca jedynie część
organizmu, taka jak ślinienie się lub odruch chwytania u niemowlęcia; niewyuczone reakcje wywoływane przez bodźce, ważne dla przetrwania organizmu.
Odwrażliwianie (desensitization). Proces wygaszania zachodzący podczas terapii behawioralnej, w którym bodźce tracą swą zdolność wywoływania lęku dzięki temu, że pacjenta niejako oswaja się z nimi, podając najpierw bodźce najsłabsze i stopniowo przechodząc do bodźców coraz silniejszych.
Ogólny zespół adaptacyjny (general adaptation syndrome). Koncepcja teoretyczna stworzona przez Selyego dla wyjaśnienia reakcji organizmu na długotrwały stres. Składa się ona z trzech stadiów: reakcji alarmowej (alarm reaction), którą obejmuje szereg złożonych zmian fizjologicznych będących odpowiedzią organizmu na działanie stresora; stadium odporności (stage of reistance), w którym organizm jest w stanie przez pewien czas opierać się stresorowi (bez występowania zabuzeń), czemu sprzyja wzmożone wydzielanie gruczołów nadnerczy; wreszcie stadium wyczerpania (stagge of exhaustion), w którym organizm nie jest w stanie dłużej opierać się działaniu stresora i może zginąć, jeśli stres nie ustanie.
Okienko owalne (oval window). Błona znajdująca się między uchem
środkowym i wewnętrznym.
Okres dorastania (adolescence). U ludzi stadium przejściowe między okresem pokwitania a dojrzałością; klasyfikacja arbitralna.
Okres prelingwistyczny (prelinguistic period). Okres rozwoju języka poprzedzający pojawienie się początków prawdziwej mowy; obejmuje w przybliżeniu pierwszy rok życia.
Okres refrakcji bewzględnej (absolute refractory period). Okres
następujący po pobudzeniu aksonu (trwający kilka milisekund), w czasie którego błona komórkowa jest chwilowo niepobudliwa i akson nie może być ponownie pobudzony (bez względu na poziom energii bodźca).