\par i z kt\'f3rego wyros\'b3y jej najcenniejsze utwory, jest grono dziewcz\'b9t,\par pod jej kierownictwem s\'b3u\'bf\'b9cych Muzom, panien z dobrych...

Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.

Bliskie i serdeczne zwi\'b9zki sprzyjaj\'b9 egzaltacji
\par uczu\'e6, przyja\'9f\'f1 przechodzi w mi\'b3o\'9c\'e6 - trudno powiedzie\'e6, ile uczu-
\par ciow\'b9, a ile zmys\'b3ow\'b9 - dziewcz\'eata przychodz\'b9 i odchodz\'b9, chwalo-
\par ne, wielbione, \'bfegnane z \'bfa\'b3o\'9cci\'b9. Poetka pisze dla nich pie\'9cni
\par weselne (epithalamia), jak np. ta s\'b3ynna, na\'9cladowana p\'f3\'9fniej
\par w Rzymie przez Katulla, z opisem zewn\'eatrznych znamion wzrusze-
\par nia (ciemno w oczach, dreszcze, blado\'9c\'e6, s\'b3abo\'9c\'e6 ogarnia cia\'b3o), albo
\par wyra\'9fnie folklorystyczne kpiny z pana m\'b3odego. Tematy jej poezji
\par - to dziewcz\'eace t\'easknoty, delikatne wyznania, modlitwa do Afrodyty
\par z pro\'9cb\'b9 o \'b3ask\'ea odwzajemnionej mi\'b3o\'9cci i dziesi\'b9tki subtelnych
\par obrazk\'f3w z najpi\'eakniejszym mo\'bfe okre\'9cleniem mi\'b3o\'9cci \'84s\'b3odkogorz-
\par kiego Erosa". Safona - poetka mi\'b3o\'9cci - sta\'b3a si\'ea bohaterk\'b9 legendy
\par mi\'b3osnej: o tragicznej mi\'b3o\'9cci do m\'b3odzie\'f1czego Faona, zako\'f1czonej
\par samob\'f3jczym skokiem do morza z Bia\'b3ej Ska\'b3y. Z drugiej strony
\par z\'b3o\'9cliwa literacka plotka uczyni\'b3a z niej tylko, krzywdz\'b9co i nies\'b3usz-
\par nie, wyuzdan\'b9 lesbijk\'ea. Poezja Safony, delikatna i czu\'b3a, wzrusza\'b3a
\par poprzez wieki; u nas ho\'b3dem dla niej by\'b3 cykl wierszy M. Pawlikow-
\par skiej-Jasnorzewskiej R\'f3\'bfe dla Safony.
\par
\par Formalnie poezja monodyczna obojga lesbijskich poet\'f3w wpro-
\par wadzi\'b3a do literatury nowe uk\'b3ady metryczne, przede wszystkim stro-
\par fy: alcejsk\'b9 i safick\'b9, odziedziczone przez wieki p\'f3\'9fniejsze za po\'9cred-
\par nictwem poezji rzymskiej (Horacy), przekazane nawet poezji opartej
\par na innej ni\'bf metryczne zasadach, jak np. naszej liryce renesansowej.
\par
\par Nastr\'f3j poezji lesbijskiej, pasja i delikatno\'9c\'e6, g\'b3\'eabia prze\'bfycia
\par i szczero\'9c\'e6 uleg\'b3y po kilkudziesi\'eaciu latach zasadniczej przemianie
\par w dalszym rozwoju liryki greckiej. Anakreont (Anakreon) z Teos
\par (ok. 570-ok. 485), dzia\'b3aj\'b9cy na \'9cwietnym dworze tyrana Polikratesa
\par na wyspie Samos, p\'f3\'9fniej w Atenach i Tessalii, opiewa\'b3 mi\'b3o\'9c\'e6, uczty
\par i wino, ale inaczej, lekko, z dystansem wobec przedmiotu i samego
\par siebie, drwi\'b9c i \'bfartuj\'b9c. Jego ulubie\'f1cy to pi\'eakni ch\'b3opcy i dziew-
\par cz\'eata, kusz\'b9cy i kuszeni do mi\'b3osnej gry; Eros rzuca w poet\'ea barwn\'b9
\par pi\'b3k\'b9, nieufna dzika dziewczyna por\'f3wnywana jest do nie osiod\'b3anej
\par trackiej klaczy, kt\'f3rej trzeba dobrego je\'9fd\'9fca. Uczucia nie s\'b9 chyba
\par nieszczere, ale nie s\'b9 te\'bf zbyt g\'b3\'eabokie, poeta nie cierpi kra\'f1cowo\'9cci,
\par z \'bfycia chcia\'b3by wydoby\'e6 wszystkie jego uroki, zw\'b3aszcza \'bfe widzi, jak
\par z wiekiem ulatuj\'b9.
\par
\par Ta lekka i wdzi\'eaczna tw\'f3rczo\'9c\'e6 zach\'eaca\'b3a do na\'9cladownictw,
\par s\'b3abszych oczywi\'9ccie od oryginalnej poezji Anakreonta. Zachowa\'b3o
\par si\'ea ze staro\'bfytno\'9cci 60 takich, przez wieki p\'f3\'9fniejsze stworzonych
\par anakreontyk\'f3w (anakre\'f3nteja), zgrabnych ma\'b3ych cacek, gdzie ta\'f1cz\'b9
\par ma\'b3e skrzydlate Erosy, leje si\'ea wino, pachn\'b9 wie\'f1ce z r\'f3\'bf, kwitn\'b9
\par mi\'b3ostki, wszystko jest uroczym \'bfartem i przymru\'bfeniem oka na
\par \'9cwiat. Kr\'f3tkie wiersze: dymetr jambiczny katalektyczny (tzn. dwa
\par metra jambiczne z opuszczeniem ostatniej sylaby czwartego jambu)
\par oraz tzw. wiersz anakreontejski (uu\emdash u\emdash u-^-\emdash ) \'9cwietnie si\'ea nada-
\par j\'b9 dla tych ulotnych tre\'9cci. Anakreontyki by\'b3y ulubion\'b9 ma\'b3\'b9 form\'b9
\par poetyck\'b9 a\'bf po czasy bizanty\'f1skie, zrobi\'b3y te\'bf ogromn\'b9 karier\'ea
\par w poezji europejskiej wiek\'f3w XVI-XVIII (u nas zawdzi\'eacza im swe
\par powstanie niejedna polska i \'b3aci\'f1ska fraszka Kochanowskiego).
\par
\par Musimy si\'ea teraz cofn\'b9\'e6 zn\'f3w do wieku VIII przed Chr., aby rzuci\'e6
\par okiem na rozw\'f3j tej liryki, ch\'f3ralnej, kt\'f3r\'b9 najwy\'bfej cenili sami Grecy
\par i kt\'f3ra mia\'b3a najwi\'eaksze znaczenie spo\'b3eczne. Wszystkie \'9cwi\'eata, a by\'b3o
\par ich w Grecji wiele: uroczysto\'9cci ku czci b\'f3stw, rocznice wielkich