Ludzie pragną czasami się rozstawać, żeby móc tęsknić, czekać i cieszyć się z powrotem.
Ponieważ mówimy teraz o
chorobach układu kostnego, to podam przepisy na soki, które wzmacniają kości. Uwaga! Soki
należy pić 15-20 minut przed posiłkiem lub 1 - 1,5 godziny po posiłku. W przepisach podane
są ilości na jednorazową porcję soku. Soki należy pić 2 -3 razy dziennie. Stosować je należy
w chorobach kości, mięśni, kręgosłupa, zapaleniu stawów, osteoporozie, uszkodzeniach
zębów, podagrze, reumatyzmie i paradon tozie.
1. marchew - 250 g
2. marchew 230 g + sałata 140 g + szpinak 85 g
3. marchew 280 g + szpinak 170 g
4. marchew 280 g + seler 115 g + korzeń pietruszki 60 g + szpinak 85 g
5. marchew 280 g + burak 85 g + ogórek 85 g
6. marchew 320 g + burak 85 g + sok z orzecha kokosowego 60 g
7. szpinak 200 g
8. marchew 230 g + seler 140 g + korzeń pietruszki 60 g
9. cytryna 200 g
Soki warzywne mogą być przygotowane rano lub wieczorem, najlepiej jednak
przygotować je bezpośrednio przed spożyciem. Maksymalny okres przy datności do spożycia
świeżo przygotowanego soku warzywnego, przechowywanego w lodówce przy temperaturze
O - 4 °C, to 8 - 10 godzin. Po wypiciu soku następnym posiłkiem powinna być surówka.
Należy dbać, by surówki były smaczne i proste. Najlepiej przygotowy wać je z warzyw
sezonowych, rosnących w rejonie, w którym żyjemy. Im więcej różnokolorowych warzyw
wchodzi w skład surówki - tym lepiej (patrz: przepisy w aneksie, str. 165 - 170).
Wiek kręgosłupom nie szkodzi
Jesteśmy cywilizacją ludzi, prowadzących mało ruchliwy tryb życia. Brak ćwiczeń i
nieprawidłowe odżywianie sprawiają, że nasz kręgosłup jest sztywny i nieelastyczny.
Chrząstki i krążki między kręgami ulegają zniszczeniu z powodu braku obciążenia
fizycznego. Kręgosłup kurczy się i krzywi. Przyzwyczaili śmy się za wszystko to winić wiek.
Ale wiek nie ma tu nic do rzeczy. Proszę popatrzeć, jak dzisiaj chodzą dzieci. Garbią się,
ledwie powłóczą nogami. Z latami wady te utrwalają się, a my zgodnie uważamy je za
charakterystyczne dla wieku. W swoim życiu niej ednokrotnie spotykałem ludzi mających
ponad sto lat i tym nie mniej ich kręgosłup był mocny i zdrowy, pracowali i nie narzekali na
samopoczucie. Kiedy ludzie zaczynają skarżyć się na ból w kręgosłupie (a przecież są temu
winni sami), zawsze przypomina mi s ię jubileuszowy koncert znanego na całym świecie
tancerza Mahmuda Isymbajewa, który poświęcony był jego osiemdziesięcioleciu. Przystojny,
szczupły, pełen energii i siły, prawie bez przerwy przetańczył l,5 godziny, a po zakończeniu
koncertu bardzo nisko się ukłonił, aż prawie dosięgnął głową do podłogi. Widać więc, że
wytrzymałość każdego kręgosłupa określana jest nie przez wiek, ale przez „materiał”, z
którego jest on zbudowany oraz obciążenie fizyczne, któremu poddawany był w ciągu całego
życia. Chciałbym opowiedzieć o trzech przypadkach, które, wydawałoby się, nie mają ze sobą
nic wspólnego, ale ich dokładna analiza pozwoli od razu określić, jak ściśle związane jest
nasze zdrowie ze stanem kręgosłupa.
Przypadek l
Zwrócili się do mnie o pomoc rodzice 15 -letniej dziewczyny. Przydarzyła się jej
tragedia. Bez powodu lewa strona jej twarzy wykrzywiła się, lewe oko nie zamykało się, nie
unosiła się brew. Różnorodne zastrzyki, które brała przez miesiąc oraz fizjoterapia nie
przynosiły żadnych efektów. Myślę, że ni e potrzeba pisać, jakim psychicznym ciosem była
dla tej młodej osoby taka „kosmetyczna dolegliwość”. Podczas spotkania z nią od razu
zwróciłem uwagę na jej chód - był sztywny. Poprosiłem ją, aby podniosła i opuściła ręce,
usiadła i wstała. Następnie poleci łem jej zdjąć obuwie, stanąć na lewej nodze i spróbować
utrzymać równowagę choć przez l minutę. Ustała ona jednak zaledwie kilka sekund.
Opisaną wyżej diagnostykę stosują zawsze mnisi tybetańscy, jeśli zaistnieją
podejrzenia nieprawidłowego „położenia” krę gów części lędźwiowej, a dokładniej - 1-go
kręgu lędźwiowego. Ten kręg odpowiada za wszystkie ruchy naszego ciała w kierunku góra -
dół: podnoszenie i opuszczanie rąk, zamykanie i otwieranie oczu, wstawanie. Trudności z
wykonywaniem jakiegokolwiek z wymienio nych wyżej ruchów świadczą o stwardnieniu i
zmęczeniu l-go kręgu. Przy czym żadne ze współczesnych badań nie jest w stanie wykryć
tych zmian. Dalsze działanie polegało tylko na tym, aby z tego kręgu zdjąć zmęczenie, a to,
jak mówią, sprawa techniki. Po „ro zblokowaniu” kręgu pokazałem jej, jakie ćwiczenia
powinna wykonywać samodzielnie. Był to konieczny warunek, aby kręgosłup wrócił na
miejsce i prawidłowo wykonywał te ruchy, które powinien. W ciągu miesiąca spotkałem się z